Ungverski rithöfundurinn László Krasznahorkai var heiðraður með Nóbelsverðlaunum í bókmenntum í ár. Íslenskur aðdáandi hans sagði að hann hefði veðjað í fimm ár að Krasznahorkai myndi vinna verðlaunin.
Krasznahorkai, sem fæddist árið 1954 í Ungverjalandi, átti erfitt uppdráttar í byrjun ferils síns þar sem leynilögreglan lagði hald á vegabréf hans, sem hindraði hann í að ferðast um lengri tíma. Hann hefur skrifað níu skáldsögur, tvö smásagnasöfn og fimm nóvellur, þar á meðal Siðasti úlfurinn, sem hefur verið þýdd á íslensku. Einnig hafa sex bækur hans verið aðlagaðar að hvíta tjaldinu.
Krasznahorkai hefur hlotið fjölmörg verðlaun, þar á meðal Booker-verðlaunin árið 2015. Brynjólfur Þorsteinsson, rithöfundur, lýsir skrifum hans sem „langar setningar“ þar sem hann nýtir sjaldan punkt. „Hann vill meina að komman sé ónáttúrulegur tállmi milli setninga og að Guð einn eigi rétt á að nota punkt,“ segir Brynjólfur.
Að lesa skrif Krasznahorkai getur verið yfirþyrmandi en einnig spennandi. „Það er eins og að vera teymdur áfram eins og hundur,“ segir Brynjólfur, sem nefnir að ákveðin heimsendastemning sé til staðar í verkum hans. „Persónurnar eru alltaf á barmi uppljómunar eða geðveilu. Það er alltaf eitthvað í aðsigi, einhverjar yfirvofandi stórhættur.“
Brynjólfur talar um að það hafi ekki komið á óvart að Krasznahorkai hlyti verðlaunin í ár, þar sem hann sé einn af stærstu höfundum heimsbókmenntanna. „Ég hef verið í vinahópi þar sem við veðjum alltaf á hver er að fara að vinna þessi verðlaun. Ég hef veðjað á László Krasznahorkai í fimm ár í röð. Loksins vann ég. Ég vann kökusneið á Jómfrúnni,“ segir Brynjólfur, sem bætir við að þeir hittist alltaf á Jómfrúnni eftir Nóbelsverðlaunin til að fagna nýjum verðlaunahafa.
Það má spyrja hvernig næsta ár verður, þar sem Brynjólfur hefur veðjað á sama manninn í fimm ár. „Næst ætla ég, eigum við ekki bara að giska á Sjón? Nei, ég segi svona, ég veit það ekki,“ segir Brynjólfur.
