Halldór Laxness Halldórsson, barnabarn hins þekkta Nobelskálds, hefur lýst áhyggjum sínum af því að bækur afa hans séu að hverfa úr framhaldsskólum landsins. „Ég hef engin sár, bara áhyggjur,“ segir hann þegar hann heyrir að hlutfall nemenda sem lesa Laxness sé í hruni.
Í dag les innan við þriðjungur framhaldsskólanema skáldsögur eftir Laxness sem hluta af skyldunámi í íslensku. Þó svo að sala á bókum Laxness sé ekki að minnka, bendir hann á að ferðamenn séu þeir sem halda bókunum á lífi, ekki Íslendingar. „Kannski erum við bara fólk sem finnst pulsur góðar,“ segir Halldór, og spyr hvort íslensk menning sé að breytast í eitthvað annað.
Halldór, sem er betur þekktur sem Dóri DNA, segir að það sé sorglegt að ungt fólk sé ekki að tengjast íslenskum bókmenntum. „Unga fólkið ræður ekki við þetta,“ segir hann, og tekur fram að það sé ekki nóg að fagna því að ungmenni geti ekki tengt við þungar íslenskar skáldsögur. „Erum við ekki að kenna okkar eigin bókmenntasögu?“ spyr hann.
Hann lýsir því hvernig íslensk bókmenntaarfur sé að hverfa úr menningu landsins. „Hér á fornöld voru skrifaðar þrjú hundruð bækur á meðan aðrar þjóðir skrifuðu mun færri,“ segir Halldór. „Nú erum við að missa stjórn á því fallega sem við eigum.“
Halldór leggur til að skólarnir ættu að huga að því að bæta námskrá sína. „Setja fyrir enn leiðinlegri bækur, enn þyngri verk,“ segir hann og spyr hvort Brennu-Njáls saga sé enn kennd í framhaldsskólum. „Þetta virðist vera hrikaleg uppgjöf á versta tíma,“ segir hann.
Íslendingar þurfa að staldra við og íhuga hvað gerir þjóðina íslenska. „Þetta virðist bara vera blákaldur raunveruleiki,“ segir Halldór, „og mér finnst það bara leiðinlegt.“
