Reynir Traustason, fyrrverandi ritstjóri Mannlífs, hefur verið dæmdur af Héraðsdómi Reykjavíkur til að greiða Ingva Hrafni Hálfdánsson 350 þúsund krónur í miskabætur vegna ærumeiðandi umfjöllunar á vef Mannlífs þann 8. júlí 2021.
Í dóminum var einnig Sólarbúð ehf., útgáfufélag Mannlífs á þeim tíma, dæmt til að greiða Ingva Hrafn óskiptan málskostnað upp á eina milljón króna. Í frétt Mannlífs var Ingvi Hrafn Hálfdánsson ranglega nafngreindur sem grunaður um að hafa staðið að hnífstungusárás í miðborg Reykjavíkur. Sá sem reyndist vera árásarmaðurinn var maður að nafni Ingvi Hrafn Tómasson, sem síðar var dæmdur fyrir verknaðinn.
Reynir Traustason lýsti því fyrir dómi að um mistök hefði verið að ræða. Starfsmaður Mannlífs hefði verið á vettvangi árásarinnar og ranglega dregið þá ályktun að um Ingva Hrafn Hálfdánsson væri að ræða. Fréttin var skrifuð og birt tveimur dögum síðar án frekari staðfestingar. Dómurinn taldi að vinnubrögðin hefðu ekki uppfyllt lágmarkskröfur um staðreyndakönnun og væru til marks um groft gáleysi.
Dómurinn taldi að ritstjóri og útgefandi beri ábyrgð samkvæmt fjölmiðlalögum. Þrjú tiltekin ummæli í fréttinni voru dæmd dauð og ómerki, þar sem ranglega var fullyrt að Ingvi Hrafn hefði verið handtekinn og grunaður um að hafa stungið mann á veitingastað í miðborginni. Einnig var birt mynd af honum með nafngreiningu í myndatexta. Dómurinn sagði að staðhæfingarnar hefðu verið rangar og vegið alvarlega að æru stefnanda. „Stefnandi á ekki að þurfa að þola það að vera sakaður opinberlega um alvarlegt refsivert brot án þess að nokkur stoð sé fyrir því,“ sagði meðal annars í forsendum dómsins.
Reynir hélt því fram að fréttin hefði verið fjarlægð fljótt og að boðið hefði verið að birta afsökunarbeiðni, en dómurinn taldi það ósannað. Leiðrétting sem birtist síðar þótti ekki nægjanleg til að draga úr ábyrgð fréttaflutningsins. Ingvi Hrafn krafðist 2,5 milljóna króna í miskabætur, en dómurinn taldi hæfilegt að þær næmu 350 þúsund krónum með dráttarvöxtum frá 18. mars 2025. Við ákvörðun fjárhæðarinnar var litið til þess að fréttin hafði aðeins verið í birtingu í stuttan tíma, en þó valdið tjóni og andlegu álagi.
Dómurinn hafnaði kröfu Ingva Hrafns um að dómarinn yrði birtur í dagblöðum eða á vef Mannlífs. Ástæðan var sú að refsikrafa vegna ærumeiðinga var fyrnd og útgáfufélagið hefur ekki lengur forræði yfir vefnum.
