Pawel-skýrslan vekur athygli um íslenska hagkerfið og ESB aðild

Í vikunni var kynnt Pawel-skýrslan sem fjallar um samkeppnishæfni íslenska hagkerfisins á fréttavefnum Vísir. Þessi skýrsla, unnin af Pawel Bartoszek, þingmanni Viðreisnar, er svar við Draghi-skýrslunni. Í skýrslunni má finna lista yfir öll fyrirtæki skráð í Kauphöllina, með undanskildum nýsköpunar- og tæknifyrirtækjum, þar sem þingmaðurinn dregur þá ályktun að samkeppnishæfni íslenska hagkerfisins sé verri en í ríkjabandalagi meginlandsins.

Margar viðbrögð komu fram við þessari framsetningu. Sigríður Mogensen, sviðsstjóri iðnaðar- og hugverkasviðs Samtaka iðnaðarins, sagði við Vísir að það væri umhugsunarefni að þingmaðurinn dragi upp skakka mynd af stöðu nýsköpunar á Íslandi. Hún bætti við að slík framsetning geri lítið úr þeim stórkostlegu nýsköpunar-, tækni- og hugverkafyrirtækjum sem hafi þróast hér á landi.

Þá kom fram Magnús Árni Skjöld Magnússon, formaður Evrópu­hreyfingarinnar og prófessor við Háskólann í Bifröst, sem skrifaði grein þar sem hann fagnar því að frægasti cryptóbrósi landsins, Daði Kristjánsson, hafi tjáð sig um Evrópumálin. Daði varaði í grein sinni í Morgunblaðinu við erfiðu efnahagsástandi og líkti inngöngu Íslands í ESB við að ganga inn í brennandi hús.

Magnús sagði að áhrifa­menn í lífeyrissjóðakerfinu hefðu loksins byrjað að tjá sig um Evrópumálin, þar sem margir Evrópusinnar væru enn „inn í skápnum“ vegna ótta við Davíð Þótt, ritstjóra Morgunblaðsins. Það mátti skilja af grein Magnúsar að sá ótti væri ástæðan fyrir því að yfirgnæfandi meirihluti Íslendinga hafi ekki kosið að ganga í ESB.

Þó svo að Magnús sé fræðimaður, virðist hann ekki hafa kynnt sér að Viska, fyrirtækið sem Daði stýrir, sé ekki lífeyrissjóður. Þetta getur mögulega verið misskilningur, þar sem Viska er sérhæfður sjóður í fjárfestingum í rafmyntum, á meðan Viskan er stéttarfélag.

Magnús hefur viðurkennt þennan misskilning og gert breytingar á greininni eftir að hún birtist, þó að stjórnendur Vísis hafi ekki talið það varða lesendur. Týr, einn af fastaritarum Viðskiptablaðsins, furðar sig á því að stuðningsmenn aðildar Íslands að Evrópusambandinu skuli telja jafn ódýran málflutning vera málefnalegan.