Í vikunni sem leið kom í ljós hversu mikilvægt er að ökutæki séu rétt útbúin fyrir íslenskar vetraraðstæður. Eftir mikla snjókomu varð ljóst að margir ökumenn voru á slitnum sumardekkjum, sem leiddi til tafar í umferðinni og eignatjóns. Það má þó segja að heppnin hafi verið með okkur, þar sem engin alvarleg slys á fólki urðu.
Íslendingar eru vanir breytingum á veðri, en það er mikilvægt að rifja upp öryggisatriði þegar kemur að vetrarakstri. Þó að nagladekk séu oft talin betri kostur í ís og hálku er mikilvægt að nota þau ekki að óþörfu, þar sem notkun nagladekkja getur aukið slit á vegum og leitt til meiri mengunar. Þetta hefur neikvæð áhrif á heilsu fólks. Þó að sópun og rykbinding geti minnkað mengun í stuttan tíma, takmarkar snjór og frost oft aðgerðir yfir veturinn.
Vegagerðin veitir umfangsmikla vetrarþjónustu á vegum landsins, en ökumenn bera einnig ábyrgð á að stuðla að öryggi í umferðinni. Mikilvægt er að fylgjast með veðri og færð áður en lagt er af stað, auk þess að tryggja að bíllinn og hjólbarðar séu í góðu ástandi. Félag íslenskra bifreiðaeigenda (FÍB) bendir á að velja eigi vetrardekk sem henta akstursaðstæðum hverrar byggðar, og að heilsársdekk séu ekki alltaf hentug í íslensku vetrarfæri.
Björn Kristjánsson, tækniráðgjafi hjá FÍB, sagði að í ís og hálku séu nagladekk betri kostur en heilsársdekk, en undir öðrum aðstæðum séu þau sambærileg. Hann útskýrði að gripið sé svipað á blautu og þurru malbiki, og að naglalaust dekk geti jafnvel staðið sig betur í vatnsakstri. Aftur á móti benti hann á helstu ókosti nagladekkja, sem eru aukið slit á vegum, mengun og hávaði sem naglarnir mynda.
Hann benti einnig á að ekki séu öll heilsársdekk eins eða hentug fyrir íslenskan vetrarakstur. Dekk merkt M+S (Mud and Snow) dugi ekki endilega í snjóakstri, þó þau séu að einhverju leyti virk við mildari veðuraðstæður í Mið-Evrópu. Best sé að leita að þriggja tinda tákninu með snjókorni, sem sýnir að dekk séu hönnuð fyrir vetraraðstæður. Þó að venja sé að selja vetrardekk sem heilsársdekk, er gummíblandan í þeim þannig að hún helst mjúk þrátt fyrir mikinn kulda, en þegar hitastig fer yfir 8-10 gráður getur slitið orðið of mikið.
Í skoðun á öryggisatriðum segir Björn að þörfin fyrir sérstakan vetrarundirbúning bíla hafi dregist saman. Oftar en ekki er farið yfir grunnþætti á bílum sem eru þjónustaðir reglulega, eins og frostþol kælivatns. Góð regla er að ganga úr skugga um að ljós, rúðuþurrkur og rúðuvökvi séu í lagi, sérstaklega þegar sólin er lágt á lofti.
Björn bætir við að meðalendingartími rafgeyma sé um fimm ár. Ef bíllinn er orðinn þungur í gangi á sumrin, gæti rafgeymirinn svikið í fyrsta frostinu. Hægt er að láta mæla ástand geymisins hjá umboðum, verkstæðum og rafgeymaþjónustum.
Spurt var hvernig aðstæður væru ólíkar á höfuðborgarsvæðinu og landsbyggðinni, hvort ökumenn í Reykjavík gætu sleppt vetrardekkjum. Björn sagði að ef aðeins væri ekið innanbæjar, sérstaklega á daginn þegar vetrarþjónusta er í gangi, ætti það ekki að vera vandamál. Hins vegar mæla þeir með því að fólk skoði vel hvort það þurfi í raun nagladekk. Ef fólk þarf að aka yfir heiðar á hverjum degi eða ekur reglulega út á land, þá væri gott að setja nagla undir.
Þá er einnig mikilvægt að vera vakandi fyrir hjólbúnaði bílsins, sérstaklega fyrstu kílómetrana eftir dekkjaskipti. Til dæmis er algengt að loftþrýstingsljós logi í mælaborði, og gæti þurft að endurstilla það eða athuga hvort réttur þrýstingur hafi verið settur í dekkin. Eftir nokkra kílómetra akstur er góð regla að ganga úr skugga um að felgur séu fullhertar. Ef bíllinn er óeðlilegur í stýri eða byrjar að titra eftir dekkjaskipti, er mikilvægt að stoppa strax og tryggja að öll dekkin séu vel hert og með réttu loftþrýstingi.
Að lokum bendir Björn á að rang staða hjóla geti eyðilagt dekkið á mjög skömmum tíma, auk þess sem bíllinn getur orðið erfiður í stjórn, sérstaklega í hálku.
