Reynir Traustason hefur gefið út bókina Fólkið í vitanum – Gleði og sorgir í Hornbargsvita, þar sem rakin er saga vitavarða við Hornbjargsvita í Látruvík. Bókin fjallar um 13 vitaverði sem starfaði á svæðinu frá árinu 1930 til 1995. Í bókinni koma fram áföll og gleði, ásamt merkilegum örlagasögum. „Harmþrungnar, glaðbeittar og sumpart ævintýralega fjarstæðukenndar frásagnir af fólki sem átti það sameiginlegt að velja sér búsetu á einum afskekktasta og harðbylasta stað landsins,“ segir í kynningartexta um bókina.
Síðasti vitavörðurinn í Hornbjargsvita var Ólafur Þ. Jónsson, oft kallaður Óli kommi. Hann var menntaður skipasmiður og búfræðingur. Ólafur þurfti að glíma við mörg áföll í lífinu, þar á meðal að missa bæði foreldra sína í æsku og fyrri eiginkonu sína. Árið 2006 lést sonur hans, Jón Þór Ólafsson, sem var myrtur ásamt heitkonu sinni í El Salvador.
Ólafur minnir á í bókinni: „Það varð mér áfall þegar Jón Þór var myrtur í El Salvador. Hann var myrtur 12. febrúar árið 2006 þar sem hann starfaði sem orkutæknifræðingur.“ Samkvæmt upplýsingum frá DV, starfaði Jón Þór í El Salvador fyrir fyrirtækið ENEX að gerð jarðvarmaorkuvers. Hann var skotinn til bana ásamt heitkonu sinni, Brendu Salinas. Móðir Brendu greindi frá því að þau Jón Þór og Brenda hefðu verið mjög ástfangin og hamingjusöm, og ætluðu að gifta sig og opna veitingastað.
Jón Þór skilur eftir sig tvö börn á Íslandi. Fjórir menn voru handteknir vegna morðanna, þar af voru tveir sýknaðir en tveir dæmdir til 70 ára fangelsisvistar. Við handtökuna braust út skotbardagi milli þeirra og lögreglu, þar sem rannsóknarlögreglumaður lést. Einnig var lögreglumaður skotinn í lærið. Mennirnir sem voru dæmdir fyrir morðin tilheyrðu glæpagengi, þar sem morðaástæðan var talin afbrýðisemi vegna sambands Brendu og Jóns Þórs.
Í bók Reynis er einnig að finna margar aðrar örlagasögur, bæði gleðilegar og sorglegar, sem veita innsýn í sérstaka lífshætti á þessum afskekktasta og einangraðasta stað landsins.
