Sigurlín Huld Ívarsdóttir, prestur, deilir sinni reynslu af því að búa við fjórða stigs krabbamein. Í viðtali við Dagmál útskýrir hún hvernig hún hefur tekist á við það sem fylgir því að lifa í skugga dauðans. Sigurlín talar um þá tilfinningu sem fylgir því að vera greindur með alvarlegan sjúkdóm, þar sem dauðinn er alltaf í huga manns.
Hún viðurkennir að í upphafi hafi hún haft neikvæðar hugsanir um framtíðina. „Ég sagði alltaf að það væri nauðsynlegt að ná að lækna þetta í fyrsta lagi, annars væri allt búið,“ segir hún. „En síðan hafa liðið sex eða sjö ár, og á þeim tíma hafa komið fram ný lyf, sem gefa von um breytingar.“
Sigurlín bendir á að það sé mikilvægt að muna að fjórða stigs krabbamein er ekki endilega dauðadómur. Hún segir að þótt algengt sé að fólk haldi að líf þeirra sé ekki langt, þá séu til dæmi um einstaklinga sem hafa lifað í mörg ár eftir greiningu með brjóstakrabbamein á fjórða stigi.
„Það fer eftir tegund krabbameinsins og meðferðum sem í boði eru, því þetta er ekki einn sjúkdómur heldur margir, og lyf eru sérsniðin að hverju tilviki fyrir sig,“ bætir hún við. Þannig að vonin lifir, og nýjar meðferðir gefa von um betri framtíð fyrir þá sem glíma við þessa erfiðu sjúkdóma.
Hægt er að horfa á viðtalið við Sigurlínu hér fyrir neðan.
