Alvarleg staða fálkans í íslenskri náttúru hefur vakið athygli, þar sem fjöldi þeirra hefur minnkað verulega. Ólafur Karl Nielsen, fremsti fálkafræðingur landsins, telur að það sé nauðsynlegt að grípa til aðgerða frekar en að sitja á hliðarlínunni meðan ástandið versnar.
Í samtali við Morgunblaðið kom fram að Ólafur Karl sé ekki hlynntur því að horfa á aðstæður versna, sérstaklega í ljósi þess að fálkastofninn hefur ekki verið í jafn slæmu ástandi síðan banvæn fuglaflensa geisaði, sem leiddi til þess að þrír af hverjum fjórum fálkum féllu.
Ráðherra málefna fálkans hefur óskað eftir frekari upplýsingum um stöðuna, og Ólafur Karl lagði til að leitað verði til Náttúrufræðistofnunar um verkefnið, þar sem ekki er næg þekking á veirusýkingum innan stofnunarinnar. Hann mælti einnig með því að kalla til aðra sérfræðinga, sérstaklega frá Bandaríkjunum, sem hafa reynslu af bólusetningu í svipuðum aðstæðum.
Hann sagði: „Bólusetning væri ein leiðin ef að bóluefni er tiltækt. Það er auðvelt að bólusetja fuglana ef þeir eru í haldi.“ Ólafur Karl benti á að gera þurfi eitthvað til að koma í veg fyrir að fálkinn hverfi algerlega úr íslensku lífríki, og að bólusetning eða fanga og geyma séu mögulegar leiðir.
Í þættinum í dag ræðir Ólafur Karl einnig sögu fálkanytja á Íslandi og lýsir því hvernig fálkaeggjaþjófnaður var stundaður á síðari hluta síðustu aldar. Hann rifjar upp nöfn þeirra sem iðkuðu þessa ólöglegu starfsemi.
Heildarþátturinn er aðgengilegur fyrir áskrifendur Morgunblaðsins með því að smella á tengilinn hér að neðan.
