Unnur María Pálmadóttir, þekkt fyrir að vera kraftmikill einstaklingur, deilir sinni persónulegu reynslu af einmanaleika. Hún rifjar upp tímabil í lífi sínu þar sem hún fann sig ekki hafa aðgang að stóru vinkonusamfélagi, sem er eitthvað sem fáir myndu tengja við hana í dag.
Sú tilfinning að vera einmana eða skorta tengsl er oft ósýnileg, en Unnur María hefur staðið frammi fyrir þessum áskorunum. Hún er ekki aðeins að tala um vanlíðan, heldur einnig um hvernig hún hefur unnið sig út úr henni og orðið að þeim sterka einstaklingi sem hún er í dag.
Í samtali sínu við fjölmiðla kom fram að hún telur mikilvægt að ræða um slíkar tilfinningar, sérstaklega í samfélagi þar sem margir þjást í þögn. Unnur María er hvetjandi dæmi um að það sé alltaf von, jafnvel þegar lífið virðist erfitt.
Með því að deila sinni sögu vonast hún til að hvetja aðra til að leita að stuðningi og tengslum við aðra, því að einmanaleiki er ekki alltaf augljós fyrir utan.
