Íbúar á Rauðasandi hafa áhyggjur af samgöngum í vetur eftir að ferðir mjaltaferða hættu. Ástþór Skúlason, bóndi á Melanesi, lýsir því að lokun mjaltaferða geti haft neikvæð áhrif á aðgengi að þjónustu og nauðsynjum.
Mjaltaferðum á Lambavatni lauk í haust, en Lambavatn var síðasta mjólkurbúið á sunnanverðum Vestfjörðum. Ágúst var síðasti mánuðurinn þegar mjólkurbíllinn fór í sína síðustu ferð um erfiða veginn yfir Skersfjall.
Ástþór bendir á að ferðir mjólkurbílsins hafi stuðlað að því að veginum væri haldið opnum. „Við höfum flotið á því hingað til að það hafi alltaf verið reynt að sækja mjólk að minnsta kosti einu sinni í viku,“ segir hann.
Vegurinn um Skersfjall er ekki mokaður reglulega á veturna, og íbúar hafa aðgang að sveitarfélaginu til að óska eftir mokstri þegar þörf er á. Ástþór þarf að sækja heilbrigðisþjónustu þrisvar í viku, sem hefur verið erfitt að tryggja.
Ástþór, sem rekur tjaldsvæði á Melanesi, segir að innviðir í sveitarfélaginu hamli búsetu og þjónustu. „Eina landleiðin á Rauðasandi er yfir hlykkjóttan fjallveg sem fennir reglulega í kaf á veturna,“ segir hann. Þjónusta sveitarfélagsins, eins og sorphirða, takmarkast af þessum samgöngum.
Hann bendir á að íbúar þurfi að tryggja að þeir hafi nægar birgðir af mjólk í frysti, þar sem ekki er hægt að treysta á að fá þjónustu yfir vetrartímann. „Þó að íbúum hafi fækkað, er Rauðasandur sífellt að verða vinsælli áfangastaður ferðamanna,“ segir Ástþór.
Hann telur að tækifæri séu í sveitarfélaginu, en til að nýta þau þurfi að efla innviði. „Raforkuinnviðir eru ekki nægilega öruggir fyrir hleðslustöðvar bíla,“ segir hann. „Auðvitað er fjarskiptainnviðum ekki nógu gott til að styðja fjarvinnu.“ Ástþór telur að búseta á Rauðasandi sé háð aðgengi að þjónustu, fjarskiptum, ljósleiðara og þriggja fasa rafmagni. „En ef við fáum einhverja úrbót á þessum vandræðum, þá er hvergi annars staðar betra að vera,“ bætir hann við.
