Guðmundur Helgi Þórarinsson, formaður VM, félags vélstjóra og málmtæknimanna, ræddi í nýjasta þætti Sjókastsins opinskátt um lífið á sjó, baráttuna fyrir réttindum sjómanna, meint svik í verðmyndun sjávarafurða og skort á gagnsæi í verðlagningu. Hann spekúlerar einnig í framtíð kjaramála og sjávarútvegsins.
Í viðtalinu deilir Guðmundur Helgi reynslusögum sem varpa ljósi á stöðu mála í atvinnugreininni. Hann nefnir ágreining milli útgerðarmanna og Sigurgeirs Brynjar Kristgeirssonar, sem betur er þekktur sem Binni í Vinnslustöðinni. Guðmundur Helgi rifjar upp atvik þar sem Binni fór um borð í skip þar sem mikil óánægja ríkti, aðallega vegna þessara tveggja loforða. Eftir að hafa gengið frá borði var einhver aðstoðarmaður hans að segja: „Ég átti nú ekki von á að þú myndir ganga svona langt.“ Þá á Binni að hafa svarað: „Dreymir þig um að ég standi við þetta?“
Guðmundur Helgi útskýrir að hann hafi ekki þurft að glíma við Binna blanka, en aðrir útgerðarmenn hafi lent upp á kant við hann. Hann minnist einnig á Guðmund Kristjánsson, sem átti í erfiðleikum með samstarf við Binna. „Hann gafst upp á að eiga fyrirtæki sem Binni stjórnaði,“ segir Guðmundur Helgi.
Hann bendir á að í fréttaflutningi á sínum tíma hafi verið augljóst að ekki var samhljómur milli þeirra. Guðmundur Helgi tekur einnig fram að það sé undarlegt þegar fyrirtæki markaðssetji afurðir sínar á lægsta verði, eins og í tilfelli Vinnslustöðvarinnar. „Þeir hafa stundum verið með eldri skip og kannski ekki eins góðan kælibúnað og kannski ekki eins ferskt hráefni,“ bætir hann við. „En mér finnst samt skrytið að hann sé alltaf lægstur, og munurinn kannski 20 til 30 prósent miðað við önnur fyrirtæki á Íslandi.“
Guðmundur Helgi vill þó ekki dæma um þetta. „Kannski eru þeir með skip sem eru bara ekki að skila eins góðri afurð. En ég vil skoða aðeins hvað veldur hjá Vinnslunni,“ segir hann, þar sem ákveðin spekúlasjón sé í því.
