Vísindamenn hafa leyst ráðgátuna um síðasta geirfuglsparið, þar sem hamir síðasta karldýrsins og síðasta kvendýrsins hafa fundist. Þeir eru ekki í sama landi né einu sinni í sömu heimsálfu. Sorglegt er að síðustu geirfuglarnir voru drepnir í Eldey, suðvestur af Íslandi, þann 3. júní árið 1844.
Samkvæmt heimildum veiddu veiðimennirnir Jón Brandsson, Sigurður Ísleifsson og Ketill Ketilsson fuglana fyrir danskan náttúrugripasafnara að nafni Carl Siemsen. Þeir sneru fuglana og brutu eggin, og hefur tegundin verið útdauð síðan þá. Hins vegar hefur það verið óljóst hvað varð um þessa tvo fugla, karldýr og kvendýr, í langan tíma.
Apótekari í Reykjavík tók að sér að hamfletja fuglana og sendi líffærin til Kaupmannahafnar. Árið 180 var ekki vitað hvar hamirnir væru niðurkomnir, en nýleg rannsókn í Zoological Journal of the Linnean Society hefur veitt nýjar upplýsingar.
Árið 2017 rofaði til þegar staðfest var að hamur annars fuglsins væri geymdur í Náttúrugripasafninu í Brussel. Rannsóknir á erfðaefni karldýrsins gerðu kleift að bera saman hamina við fjóra hama í Belgíu, Þýskalandi og Bandaríkjunum. Þannig hefur verið hægt að staðfesta hvar kvenfuglinn væri að finna, sem er í borginni Cincinnati í Bandaríkjunum.
Rannsóknin leiddi í ljós að á áttunda áratug nítjándu aldar keypti breskur fuglaáhugamaður, George Dawson Rowley, báða hamina. Sonur hans erfði gripina en setti þá á uppboð árið 1934. Annar breskur fuglaáhugamaður, Vivian Vaughan Davis Hewitt, keypti gripina á uppboðinu, en eftir hans dauða var parið, ásamt tveimur öðrum geirfuglum, boðið upp í London árið 1974. Þá keypti Náttúrugripasafn Cincinnati einn haminn og eitt egg á 25 þúsund dollara.
Hins vegar kom í ljós að uppboðshaldarinn hafði ruglað saman gripum. Bandaríkjamennirnir héldu að þeir væru að kaupa síðasta karldýrið, en í raun var þetta kvendýrið. Ekki er hægt að kyngreina geirfugla út frá hamnum einum saman.
Nú hefur það verið staðfest að síðasta kvendýrið er í Cincinnati, sem leysir þá 180 ára ráðgátu. „Parið sem var drepið í Eldey í júní árið 1844 er einstakt og dauði þeirra er stór hluti af sögu endaloka geirfuglsins,“ segir í rannsókninni.
