Hollenski kvikmyndagerðarmaðurinn Anton Corbijn var heiðurgestur á RIFF í haust, þar sem hann deildi sínu sjónarhorni á kvikmyndagerð. Corbijn sagði að hann hafi í raun verið þvingaður til að taka skrefið inn í heim kvikmyndanna, þar sem það hafi ekki verið hans áætlun í upphafi. Hann taldi sig ekki hafa hæfileikana til að taka á sig þetta verkefni, þar sem kvikmyndagerð virtist vera flókið ferli.
Með því að ræða um sína feril, útskýrði Corbijn að hann hafi áður unnið að mörgum tónlistarmyndböndum, sem hafi veitt honum dýrmæt reynsla. „Ég hafði gert mörg tónlistarmyndbönd og taldi að það væri nóg um utanumhaldið þar, en það tók mig tíma að skynja og trúa því að ég væri á réttri hillu,“ sagði hann. Þrátt fyrir að hafa upphaflega enga trú á eigin hæfileikum í kvikmyndagerð, breyttist allt þegar handritið um Ian Curtis, söngvara Joy Division, kom í hendur hans.
Corbijn flutti til Englands frá Hollandi til að komast nær Joy Division og hafði því persónuleg tengsl við Curtis. „Þetta voru tilfinningaleg tengsl sem aðrir leikstjórar bjuggu líklega ekki að, þannig að ég sá sæng mína upp reidda. Eigi ég að gera mynd, þá er það þessi,“ sagði Corbijn um myndina Control, sem frumsýnd var árið 2007 og hlaut frábærar viðtökur.
Að sögn Corbijn leiddu viðbrögðin við Control til þess að fleiri handrit bárust honum. Þó að hann hafi fengið fjölbreytt handrit, ákvað hann að fara í aðra átt með næstu mynd sinni, The American, sem er algjör andstæða Control.
Þegar spurt var um að hann hefði kynnst Curtis betur, játaði Corbijn að það hefði ekki verið raunin. „Nei, því miður. Ég hitti hann fyrst snemma í nóvember 1979 og seinasta myndatakan fór fram í apríl 1980. Hann lést í maí. Enskan mín var ekki upp á marga fiska á þessum tíma, þannig að við áttum aldrei neinar samræður á dýptina.“
Corbijn var áhugasamur að mynda Joy Division og fannst myndirnar sem hann tók í Englandi alltaf betri en þær sem hann tók í Hollandi, þar sem þær voru heilsteyptari.
Í Sunnudagsblaði Morgunblaðsins verður ítarlegt viðtal við Anton Corbijn um helgina.
