Skólastjóri Laugarnesskóla hefur gagnrýnt frumvarp Guðmundar Inga Kristinssonar, mennta- og barnamálaráðherra, um símanotkun barna. Hann telur að fjármunum sem varið var í frumvarpið hefði verið betur varið í geðheilbrigðisþjónustu barna.
Frumvarpið fjallar um breytingar á lögum um grunnskóla og setur fram tillögur um samræmdar reglur um notkun snjalltækja og samfélagsmiðla í skólum. Í greinargerð frumvarpsins er lagt til að ráðherrann fái skýrar heimildir til að kveða á um notkun síma og snjalltækja í grunnskólum og í frístundastarfi.
Umræða um símabann í grunnskólum hefur verið áberandi að undanförnu. Í samtali við Morgunútvarpið á Rás 2 tjáði Björn Gunnlaugsson, skólastjóri Laugarnesskóla, að reglur um símabann væru óþarfar og að hver skóli ætti að setja sínar eigin reglur án afskipta stjórnvalda. Hann benti á að ástæður þess að börn hafi síma séu mismunandi.
Björn benti á að í Laugarnesskóla séu þegar til staðar reglur um símanotkun, og að þær ættu að taka mið af aðstæðum hverju sinni. „Það væri skondið að banna börnum að koma með síma,“ sagði hann. Hann tók einnig fram að ef banna ætti snjalltæki í skólum þyrfti að fylgja því fjárveitingar vegna þess, svo hægt væri að framfylgja slíku banni.
Skúli Braga Geirdal, sviðsstjóri Netöryggissveitar Íslands – Netviðs, komst að þeirri niðurstöðu að ekki væri hægt að alhæfa um reglur um símanotkun barna, þar sem fólk hefði mismunandi skoðanir á málinu. Hann sagði að í sínum störfum hefði hann fundið fyrir því að kallað sé eftir einhverri samræmingu, en ekki endilega algjörri miðstýringu.
Björn benti einnig á að símabann gæti leitt til þess að börn noti snjalltæki meira í frítímanum. Hann sagði að vandamál eins og neteinelti og fjárhættuspil væru algengari meðal unglinga en yngri barna. „Ég hef bara miklar efasemdir um að eitt pennastrik frá ráðherra leysi þann vanda,“ sagði Björn.
Hann tók fram að símar geti verið skjól fyrir nemendur sem standa halloka félagslega. „Ef ég á að velja milli þess að strákurinn minn sé kýldur við borðtennisborðið eða að hann sé ekki kýldur vegna þess að hann situr í símanum, þá vel ég það siðara,“ sagði hann.
Skúli benti á að mikilvægt væri að fræðsla væri lykilþáttur í því að móta reglur um snjalltækjanotkun barna, þar sem kennarar, nemendur og foreldrar þurfa að taka þátt í þeirri mótun. Hann taldi að vandinn snúist ekki bara um skjátíma heldur einnig efni sem börnin hafi aðgang að í gegnum tækin.
„Ég held að þetta sé bara eitt skref af mörgum sem þyrfti að taka, og skólinn er bara einn staður. Það þarf að sjálfsögðu að taka önnur skref varðandi heimilin, þar sem við þurfum að skoða efnið sem er í tækjunum. Það held ég að við séum sammála um að við þurfum að fræða okkur meira um,“ sagði Skúli að lokum.
