Kennarar við menntaviðsindasvið og kennaradeild hafa djúpa ástríðu fyrir námskeiðum sínum, en skortur er á yfirsýn hvað varðar kennaranámið í heild. Þetta kom fram í kynningu þeirra Berglindar Gísladóttur, dósents við Háskóla Íslands, og Birnu Svanbjörnsdóttur, dósents við Háskólann á Akureyri, á Menntakviku. Rannsókn þeirra skoðar inntak grunnskólakennaranáms á Íslandi.
Í kynningunni kom í ljós að kennarar eiga í erfiðleikum með að staðsetja námskeið sín innan heildarinnar. Skortur á upplýsingum um önnur námskeið er einnig vandamál, sem dregur úr þátttöku kennaranema í tímum og þar með tækifærum þeirra til að æfa kennsluaðferðir. „Það var mjög erfitt fyrir þá að staðsetja námskeið sitt innan kennaranámsins, það er að segja að flæðið milli námskeiða var lítið,“ sagði Berglind.
Rannsóknin leiddi í ljós að meðal kennaranna var ágreiningur um það hvort leggja ætti meiri áherslu á faggreinar eða almennar kennslufræði. „Þeir sem aðhylltust faggreinaáhersluna töldu mikilvægt að kennarar hefðu dýrmæt þekkingu á faggreininni,“ bætti Birna við. Kennararnir töluðu um að þeir væru með skýra sýn á eigin námskeið og ástríðu gagnvart kennslunni, en skorti samtal um hvernig námskeiðin tengdust.“
Þeir bentu einnig á að lítil mæting kennaranema í tímum væri aðal hindrunin við að þeir fengju að æfa kennsluaðferðir. „Til þess að nemar nái árangri þurfa þeir að hafa tækifæri til að æfa aðferðir kennslu innan háskólans, en líka á vettvangi,“ sagði Berglind. Það kom einnig í ljós að áhyggjur væru um að fjarþjónusta væri ekki nægjanleg til að kenna kennurum kennslu ef þeir mættu aldrei í hús.
