Heráðsréttur Reykjavíkur hefur dæmt rúmlega þrítugan karlmann í fimm ára fangelsi fyrir nauðgun, auk þess sem honum er gert að greiða konu 2,5 milljónir króna í miskabætur. Dómurinn lýsir ásetningi mannsins sem einbeittum og segir hann hafa skeytt engu um vilja konunnar og velferð hennar.
Ákæruvaldið, Bjarki Fjarka Rúnar Gunnarson, var ákærður fyrir nauðgun sem átti sér stað að morgni 10. apríl 2023 á heimili hans í Reykjavík. Þar var hann sakaður um að hafa beitt ofbeldi og ólögmætum þrýstingi til að hafa kynferðismök við konu án hennar samþykkis. Samkvæmt ákærunni var Bjarki búinn að ýta konunni á hné, slegið hana í andlitið, tekið hana háls taki og hrint henni á rúm þar sem hann beitti hana ofbeldi á víðs vegar um líkama hennar.
Dómurinn, sem féll 14. október, var birtur nýverið. Rannsókn málsins hófst eftir að konan lagði fram kæru 27. apríl 2023. Hún og Bjarki höfðu verið kunningjar og átt samskipti á samfélagsmiðlum. Í kærunni lýsir konan því hvernig atvikið átti sér stað, þar sem hún fór heim til Bjarka í þeirri trú að þau væru að fara að sofa saman. Bjarki hafði áður varað hana við því að hann væri harðhentur.
Bjarki krafðist sýknu í málinu og fullyrti að konan hefði samþykkt kynferðislegar athafnir hans, þar á meðal ofbeldi. Hann vísaði til samtala þeirra um BDSM og að þau hefðu ákveðið öryggisorð. Dómurinn segir að framburður þeirra sé í meginatriðum samhljóða, en Bjarki heldur því fram að konan hafi samþykkt ofbeldið.
Konan sagði í rannsókn málsins að hún hafi ekki gefið samþykki fyrir því sem fór fram og hafi verið í áfalli. Hún hafi frosið í aðstæðunum og ekki getað varist honum. Hún reyndi einu sinni að nota öryggisorðið, sem leiddi til þess að Bjarki hætti að beita hana ofbeldi í stuttan tíma.
Dómurinn metur framburð Bjarka sem ótrúverðugan, þar sem hann sé í ósamræmi við annað sem komið hefur fram. Bjarki hafði áður hlotið dóm fyrir kynferðisbrot, sem gæti haft áhrif á refsingu hans. Dómurinn talar um að brotin hafi verið gróf og haft alvarlegar afleiðingar fyrir konuna, sem óttaðist um líf sitt meðan á ofbeldinu stóð. Dómurinn áréttar að ásetningur ákærða hafi verið einbeittur, og hann hafi skert sjálfsákvörðunarrétt konunnar alvarlega.
