Þrír menn hafa verið dæmdir fyrir fíkniefnasmygl eftir að lögregla komst að því að þeir voru að flytja kókaín til Íslands. Ferðamynstur spænsks manns sem kom til landsins í vor vakti grunsemdir um smyglið.
Maðurinn ferðaðist frá Barcelona á Spáni með rútum til Parísar, þaðan til Hamborgar í Þýskalandi, áður en hann tók lest til Hirtshalds í Danmörku. Að lokum sigldi hann með Norrænu til Íslands. Í samtali við lögreglu hélt hann því fram að ferðin hefði verið ódýrari en flug, en lögregla taldi það ólíklegt.
Í farangri mannsins fundust þrjú kíló af kókaíni í pottasetti sem hann sagðist ætla að færa vinkonu sinni. Á leið sinni til Íslands kvaðst hann ætla að njóta íslenskrar náttúru og skoða norðurljósin.
Lögregla ákvað að handtaka manninn ekki strax, heldur fylgdi honum í von um að finna samverkamenn. Þeir settu upp hlustunar- og staðsetningarbúnað í leynd.
Maðurinn hélt áfram ferð sinni, en lögreglumenn sem fylgdu honum sögðu hann hafa verið var um sig og fylgst með umferðinni í kringum sig, þó hann virtist ekki skoða umhverfi sitt.
Frá Seyðisfirði ferðaðist hann með rútum til Egilsstaða, þar sem hann gisti á tjaldsvæði. Eftir það ferðaðist hann með strætisvagni en þurfti að bíða lengi þar sem vagninn fer ekki þessa leið á miðvikudögum og fimmtudögum. Að lokum kom hann til Akureyrar og þaðan til Reykjavíkur.
Þegar hann kom til Reykjavíkur hélt hann sig mest á hótelherbergi sínu og fór aðeins út til að reykja og kaupa mat.
Næsta dag komu tveir menn í bíl og sóttu þann sem lögregla grunaði um smyglið. Þeir fóru í verslun en tóku þá nokkrar slaufur í akstri um höfuðborgarsvæðið, sem lögregla taldi merki um að þeir væru að skima eftir eftirliti.
Þeir voru handteknir á Vesturlandsvegi eftir að hafa keyrt út úr borginni. Í botni pottanna þrjú sem höfðu vakið athygli lögreglu fundust þrjú kíló af kókaíni.
Mennirnir gáfu misvísandi skýringar á ferðum sínum og tengslum við fíkniefnasmygl, og sannað var að þeir höfðu verið í samskiptum við hinn manninn áður en þeir sóttu hann. Sá sem skipulagði ferðina játaði sök, en hinir neituðu og kröfðust sýknu, þó framburður þeirra hafi verið talinn ótrúverðugur.
