Í áratugi var venjan sú að seljendur fasteigna greiddu bæði þóknun fyrir sinn eigin aðila og fyrir kaupenda. Þessi uppbygging gaf lítið svigrúm fyrir samninga um þóknanir. Hins vegar hefur nýlegur dómsúrskurður breytt þessum venjum, sem opnar dyr fyrir bæði seljendur og kaupendur til að semja um hver ber kostnaðinn.
Þessar breytingar á viðskiptavenjum eru mikilvægar, þar sem þær veita meiri sveigjanleika í samningum. Núna geta aðilar rætt og ákveðið hvaða hluti af þóknunum hver ber, sem getur haft veruleg áhrif á heildarkostnað við fasteignakaup og -sölu.
Fyrir seljendur þýðir þetta að þeir geta hugsanlega lækkað kostnaðinn við að selja eign sína, á meðan kaupendur geta einnig reynt að nýta sér svigrúm til að samninga um lægri þóknanir. Þetta er mikilvægt skref í átt að auknu réttlæti á fasteignamarkaði.