Guðlaugur Jónsson, skipstjóri á tog- og nótaskipinu Elliði GK, greindi frá því að skipið væri á leiðinni inn til Norðfjarðar með 400-450 tonn af síld. Þeir fengu þennan afla í Seyðisfjörðardjúpi og var þetta síðasta veiðiferð skipsins fyrir áramót. Guðlaugur reiknar með að áhöfnin komi heim í jólafrí 19. desember. Þetta kom fram í viðtali í Fiskifréttum 20. desember 1996.
Að sögn Guðlaugs hefur verið nokkur troppagangur í síldveiðunum að undanförnu. „Þegar við byrjuðum á síldinni var veiðin í Héraðsfjörð. Þar var mjög góð síld og veiðin var aðgæt bæði í troll og nót. Síðar gekk síldin suður í Seyðisfjörðardjúpið og Norðfjörðardjúpið og blandaðist við smærri síld,“ sagði hann. Þeir fóru tvisvar með aflann suður, fyrst til Sandgerðis og aftur til Akraness, en við síðari ferðir var síldin komin suður fyrir 64,50 gráðu. „Þegar við komum til baka var bræla og eftir bræluna fannst engin síld,“ bætti Guðlaugur við.
Á meðan síldin fannst aftur, var hún komin í Seyðisfjörðardjúpið á nýjan leik, en Guðlaugur taldi að ómögulegt væri að segja til um hvort sama síldin hefði verið á ferðinni. „Það hefur verið mjög erfitt fyrir nótaskipin að ná síldinni. Hún hefur yfirleitt ekki verið veiðanleg fyrir ofan 60 faðma dýpi og því aðeins skip með mjög dýpar nætur hafa möguleika á að ná henni,“ útskýrði Guðlaugur.
Í síðasta túr voru þeir að veiða á um 150 faðma botndýpi, þar sem síldin var við botninn og upp á um 15-20 faðma frá botninum. „Það verður mjög lítið vart við hana á mælum yfir daginn, en þegar rökkvar þá fer hún ofar í sjóinn og kemur betur í ljós,“ sagði Guðlaugur.
Um borð í Elliða GK eru tvenns konar sonar. Annar er hefðbundinn lágtíðnisonar og hinn hátiðnisonar, sem aðallega hefur verið notaður erlendis á makrílveiðum. Guðlaugur sagði að hann notaði alltaf hátiðnimælinn til að kasta eftir. „Oft duga mælarnir þó skammt. Menn verða þá að vinna saman og keyra yfir vænleg veiðisvæði og leita að síldinni,“ bætti hann við.
Þrátt fyrir að síldin hafi blandast nokkuð að undanförnu, hafi um 80-90% aflans farið í vinnslu. Aðeins lítið brot aflans hafi farið til bræðslu. Síldinni af Elliða GK hefur aðallega verið landað á Eskifirði og Seyðisfirði, en Guðlaugur giskar á að meðalverðið fyrir vinnslusíldina hafi verið 11-12 kr./kg fram að þessu. „Það má alltaf deila um það hvort verðið sé nógu hátt, en miðað við síðustu ár hefur orðið góð hækkun.“
Elliði GK var keyptur til landsins fyrr á þessu ári og er skipið útbúið með sjókælitönkum fyrir aflann. Það ber alls 600-650 tonn miðað við að sjókælingin sé á fullu. Guðlaugur lýsir skipinu sem vel með ágætan togkraft og að það ráði vel við Glóríuflottrollið sem notað er á loðnu- og síldveiðunum. Þegar rætt var við Guðlaug voru fjögur skip að veiðum með flottroll í Seyðisfjörðardjúpi en aðeins eitt nótaskip. Guðlaugur sagði engin vandræði hafa komið upp milli tog- og nótaskipanna, en að ef trollið væri farið í gegnum síldartorfu, þá þyrfti að bíða með veiðar úr henni með nót í einhvern tíma eftir það.
„Þetta hefur tæpast komið að sök, eins og ástandið er á miðunum. Nótaskipin hafa einfaldlega ekki náð að kasta á flestar torfurnar, þannig að trollið hefur haft vinninginn,“ sagði Guðlaugur. Hann bætti við að það gæti verið töluvert meiri vinna fyrir áhöfnina að stunda togveiðarnar en að vera á nótaveiðum.
Í lokin var Guðlaugur spurður um samningana um veiðar úr norsk-íslenska síldarstofninum. „Mér finnst að það komi of lítið í okkar hlut og að Evrópusambandið fái mun meira en hægt sé að réttlæta. Það má e.t.v. segja að það sé gott að ná samningum og koma þannig í veg fyrir stjórnlausar veiðar, en ég er hræddur um að það verði að fylgjast vel með skipum Evrópusambandsins og því hvort þeir virði kvótann. Ef einhvers staðar hefur þrifist svindl í kvótamálum, þá er það hjá Evrópusambandinu og því verða menn að vera á varðbergi gagnvart þessum skipum,“ sagði Guðlaugur Jónsson.
