Í nýjustu fréttum hefur Vinnslustöðin tilkynnt um sölu á skuttogaranum Þórunni Sveinsdóttur VE-401. Ástæðan sem Sigurgeir Brynjari Kristgeirsson, þekktur sem Binni, gefur upp er að leiðrétting veiðigjalda sé að sliga fyrirtækið.
Samkvæmt heimildum var Loðnuvinnslan á Fáskrúðsfirði sá aðili sem keypti skipið af Vinnslustöðinni. Togarinn var áður keyptur í samstarfi við Leo Seafood fyrir tveimur árum, þar sem Binni lofaði að halda áfram rekstri bæði fiskvinnslunnar og togarans. Þó virðist staðan nú vera önnur.
Fyrir mörgum var þetta í raun áminning um fyrri yfirlýsingar Þorsteins Más Vilhelmssonar, forstjóra Samherja, þegar fyrirtækið keypti Hróna árið 1997. Þó svo að aðstæður hafi breyst, hefur Samherji haldið sér á floti og skilað hagnaði, á meðan Vinnslustöðin virðist glíma við rekstrarvanda.
Orðrómur hefur verið um að Binni hafi í raun verið að fylgja í fótspor Samherja þegar Vinnslustöðin keypti Þórunni Sveinsdóttur og Leo Seafood. Vinnslustöðin átti skip sem gætu veitt kvótann sem fylgdi Þórunni, sem leiddi til þess að margir töldu að áætlun um að bæta við vinnslu Leo Seafood hafi verið óþörf.
Í ljósi þessara aðstæðna er áhugavert að sjá hvernig Loðnuvinnslan hefur náð að fjárfesta í nýju skipi, á meðan Vinnslustöðin kveðst nauðbeygð að selja skipið, segja upp áhöfninni og loka vinnslunni.
Enn fremur, á sama tíma og Vinnslustöðin glímir við þessar áskoranir, hefur Brim keypt Lýsi hf. fyrir milljarða. Þetta vekur spurningar um hvernig fyrirtækin eru rekin, þar sem Brim virðist ná betri árangri en Vinnslustöðin, sem Binni stjórnar.
Það er ljóst að leiðrétting veiðigjalda er ekki skaðleg fyrir vel rekna útgerðarfyrirtæki, en fyrir Vinnslustöðina hans Binna gæti þetta verið merki um að hann þurfi að líta í eigin barm ef reksturinn er eins erfiður og hann gefur til kynna.
