Rannsóknir hafa leitt í ljós að kuldaskeið, þekkt sem Younger Dryas, sem átti sér stað fyrir 12.800 árum, gæti hafa verið afleiðing halastjörnu. Þetta tímabil, þar sem jörðin frysti skyndilega, er ennþá ráðgáta fyrir vísindamenn.
Í upphafi þessa tímabils var jörðin að hitna og jöklarnir að bráðna. Lífið var að aðlagast þessum nýju aðstæðum þegar hitastigið féll um 10 gráður á Celsíus á skömmum tíma. Vísindamenn frá háskólanum í Kaliforníu fóru til Baffin Bay til að rannsaka sjávarsetið í því svæði til að finna mögulegar skýringar.
Þeir fundu þar málmagn sem var ríkt af platínu, írídio, nikkeli og kóbalt, sem ekki er eðlilegt fyrir jörðina, heldur er meira líkt því sem finnst á halastjörnum og meteórítum. Einnig fundu þeir smáblöðkur, sem kallast impact micro-spheres, sem myndast við bráðnun efna við mjög háan hita, líkt og þegar halastjarna eyðist í andrúmsloftinu.
Þessar uppgötvanir gefa vísbendingar um að kuldaskeiðið hafi ekki aðeins verið afleiðing jarðfræðilegra þátta, heldur einnig útrásarþátta. Einnig er hægt að sjá hvernig þessar málmagnir gætu virkað sem skjöldur gegn sólarljósi, sem gæti útskýrt hitaskerðinguna.
Þetta nýja sjónarhorn veitir ekki aðeins skýringar á Younger Dryas, heldur kallar einnig á endurskoðun á loftslagskenningum. Það bendir til þess að áhrif halastjarna séu meira en áður var talið, og að þau geti haft áhrif á loftslag jarðar.
Auk þess, í ljósi þessarar rannsóknar, er mikilvægt að viðhalda eftirliti með nálægum jarðfræðilegum hlutum og hvernig þeir geta haft áhrif á öryggi okkar í framtíðinni.
